دختری از سرزمین الامتو
دنیا سوت پایان رابزن ،صداقت من حریف دروغ این زمانه نمیشوددختری از سرزمین الامتو
دنیا سوت پایان رابزن ،صداقت من حریف دروغ این زمانه نمیشود
هوای تو..
هیچ پیشه ای بی خاطره نیست ..
از هم اغوشی با باد ها.
وهیچ جنگلی..
عاشق نشده...
مگر با بوسه های باران ..
تنها منم .
که زنده مانده ام..
در هوای تو ..
بی انکه بپیچد ..
در نفس هایم..
...
"یک"ی بود ... که همه چیز و همه کس بود!
"یکی" بود ... که همه کس بود!
"یکی" بود ... که "یکی" نبود!
"یکی" بود ... "یکی" نبود!
غیر از خدای مهربون ... هیچ کس نبود ...
از کودکی ها مادرها هر شب به گوشمان خوانده اند که جز خدا سَرت را به جایی گرم نکن که نیست ... دیگری نیست ... گشتیم و نبود ... تو نگرد ... همه اوست و همه دست اوست... اما وقتی بزرگتر شدیم ، حرص و آز و آرزو هایمان را هم با خودمان بزرگ کردیم ... آنقدر بزرگ که در میانشان گم شدیم ... حتی خودمان را گم کردیم ... "خود" ِ خودمان را گم کردیم ... چنان غرق شدیم که تا وقتی چشم از این زندگی نبندیم، نمی فهمیم ... همه این مدت او دیده ما بود و میدید ... گوش ما بود و میشنید ... دست ما بود و انجام میداد ... و اینقدر به ما نزدیک بود و ما از او آنقدر دور! نمیفهمیم که غیر از خدای مهربون هیچ کس نبود ... همان "یک" ی بودی که همه چیز مان بود ...
اما باز امان از این همه زنجیر که ما را به زمین بسته است ...
زمینی پر از تشویش و اضطراب و دلهره
زمینی پر از ناحق و ظلم و ستم
زمینی پر از دوری از او
زمینی پر از غیر از او
زمینی پر از خالی ...
خدایـَ کم! کمی بال برایم بفرست ... خسته شدم از نبودن آسمانت ...
این روزها
صدای ثانیه ثانیه
فراموش شدنم را
می شنوم …..
انصاف نیست
رفتن آدمها با خودشون باشه
فراموش کردنشون با ما . . ...
اره واقعا