کاش بودی تا دلم تنها نبود ..
تا اسیر غصه های فردا نبود
کاش بودی تا برای قلب من
زندگی اینگونه بی معنا نبود
کاش بودی تا لبان سرد من .
قصه گوی غصه فردا نبود
کاش بودی تا نگاه خسته ام
بی خبر از موج و از دریا نبود
هیچکس تنهاییم را حس نکرد
لحظه ای ویرا نی ام را حس نکرد
انکه سامان غزل هایم از اوست
بی سر وسامانی ام را حس نکرد